Vanmorgen een tekst voorgelezen van Thich Nath Hahn die ik graag met jullie wil delen. Tekst aangepast naar de Nederlandse situatie. (woorden als “congres” vervangen door 1e en 2e kamer)
Iedereen zou eigenlijk bewuste aandacht moeten beoefenen.
Uit: “Ware liefde” geschreven door Thich Nath Hahn
Bevrijding, vrede, welzijn, vreugde en betere relaties met anderen zullen mogelijk zijn als we in ons dagelijks leven bewuste aandacht beoefenen. Ik ben er van overtuigd dat iedereen bewuste aandacht kan beoefenen, zelfs politici, politieke partijen, zelfs de leden van het kabinet, de 1e en 2e kamer. Zij worden geacht de situatie van het land goed te kennen, en dit vergt de beoefening van diepgaand kijken. Als onze gekozen beambten niet kalm genoeg zijn, zich niet voldoende kunnen concentreren, hoe kunnen ze dan de dingen goed inschatten? Als zij niet goed naar de mensen of hun collega’s van de 2e kamer kunnen luisteren, als zij niet vriendelijk kunnen spreken, dan zal er veel te wensen overblijven. Het is noodzakelijk dat de politici oefenen kalm te zijn, zich in te houden en diepgaand te kijken.
Journalisten, schrijvers, burgers hebben het recht en de plicht diegenen die ze hebben gekozen, te zeggen dat ze bewuste aandacht, kalmte, diepgaand luisteren en vriendelijk spreken dienen te beoefenen. Dit is iets universeels dat door alle religies wordt voorgehouden. In het boeddhisme noemen we dit “Samatha”- inhouden, concentratie, kalmte. Wanneer er kalmte is, kunnen we diepgaand kijken.
Laten we aannemen dat de leden van het kabinet, van de 1e kamer en van de 2e kamer bewust ademhalen en lopen, diepgaand luisteren en rustig vriendelijk spreken hebben geoefend. Zoals het nu is, maken ze bij iedere vergadering ruzie en schieten gifpijlen naar elkaar, want maar heel weinig kunnen kalmte bewaren en vriendelijk spreken. De toestand is heel gespannen; er heerst veel haat en woede en discriminatie. Hoe zou het in zo’n situatie voor de mensen mogelijk zijn om diepgaand kennis te krijgen van het volk?
Dus is het noodzakelijk bewuste aandacht te beoefenen – of het nu boeddhistisch is of christelijk, het is van groot belang bewuste aandacht in ons leven te brengen. Als je journalist bent of leraar of cineast moet je bewuste aandacht oefenen omwille van je eigen kalmte en je eigen geluk, maar ook omwille van het geluk van andere mensen. Omdat wij jouw kalmte, jouw mededogen, jouw inzicht nodig hebben. Dus moeten we als individuen, als gemeenschap, als gezin, als volk bewust aandachtig zijn.
Tot zover de tekst. In de meditatie er na kreeg ik een beeld van hoe de start van de dag in de 2e kamer zou kunnen gaan. Iedereen is aanwezig en iedereen is stil. De voorzitter slaat op een klankschaal en iedereen laat de klanken diep op zich inwerken.
Vervolgens neemt de voorzitter iedereen mee in een korte geleide meditatie. Eerst focussen op de ademhaling en bewust worden van je lijf. Vervolgens spreekt ze over het thema “mens-zijn”. Hoe we allemaal in onze kern Mens- zijn. Hoe meerdere rollen, gebeurtenissen, titels etc ons van die kern hebben verwijderd.
Denk hierbij aan politieke voorkeuren, geslacht, kleur, opvoeding etc. En ook slachtofferschap en daderschap brengen ons weg van onze kern. Het mens-zijn.
En in die meditatie visualiseert een ieder welke 1e stap hij / zij te zetten heeft om weer richting terugkeer naar die kern te komen.
Hierna volgt stilte waar iedereen over de tekst van de meditatie kan navoelen. En na het luiden van nogmaals de klankschaal begint de eigenlijke vergadering.
Bas van Roon
