Vanmorgen een liefdesbrief gehoord van Thich Nath Hahn. Deze brief werd ons voorgelezen ter overdenking en ter inspiratie.
“Geliefde Moeder van alle wezens Lieve Moeder Aarde,
Ik buig mijn hoofd voor jou terwijl ik diep kijk en zie dat je in mij aanwezig bent en dat ik een deel van jou ben. Ik werd uit jou geboren. Jij bent altijd aanwezig en biedt me alles wat ik nodig heb voor mijn voeding en groei. Mijn moeder, mijn vader en al mijn voorouders zijn ook jouw kinderen. We ademen jouw frisse lucht. We drinken jouw frisse water. We eten jouw voedzame eten. Jouw kruiden genezen ons als we ziek zijn.“
De laatste tijd worstel ik met het houden van mijzelf. En tegelijk heb ik met veel mensen gesprekken die met hetzelfde thema worstelen. En dat terwijl ik met die anderen gemeen heb dat we makkelijk van anderen kunnen houden. We kunnen elkaar opbeuren en opfleuren en verwonderd zijn over het feit dat een, in onze ogen , zo’n fantastisch mens moeite kan hebben zijn of haar eigen talenten en mooie eigenschappen niet ziet of niet op waarde kan schatten.
“(…)Lieve Moeder, daar waar aarde is, water, steen of lucht, daar ben jij, voed je mij en geef je me leven. Je bent aanwezig in iedere cel van mijn lichaam. Mijn fysieke lichaam is jouw fysieke lichaam. En zoals de zon en sterren in jou aanwezig zijn, zijn ze aanwezig in mij. Jij bent niet buiten
mij en ik ben niet buiten jou. Je bent meer dan alleen maar mijn omgeving. Je bent niets minder dan mijzelf.
Ik beloof dat ik het bewustzijn levend zal houden dat jij altijd in mij bent en ik altijd in jou. (…)“
En terwijl ik luister naar deze tekst hoor ik en voel ik de bedoeling van deze inspirerende monnik. Ook ik voel me diep verbonden met moeder aarde en realiseer me dat we één zijn. En ik hou van haar. Iedere dag zie ik iets waar ik me over verwonder en bewonder aan onze mooie natuur. En deze tekst maakt me weer bewuster van hoe ik met haar omga en hoe ik dat dat niet altijd overeenkomt met hoe ik haar behandel.
Maar als ik van haar kan houden zonder moeite omdat ze zo mooi en bijzonder is én ik ook kan accepteren dat ik één met haar ben?
Hou ik dan ook niet automatisch van mijzelf?
Bas van Roon